Qırımtatarı Ridvan Rustemovnıñ evinde tintüv ötkergen işğalcilerniñ politsiya hadimleri aileniñ pasport, telefonlarını çekip alaraq, telegon açmağa fursat bermegenler.
Bu aqta “Qırım birdemligi”ne izaat bergen Rustemovnıñ özü aytqan.
Olar iç bir şey añlatmadı, vesiqa köstermediler. Bizim vesiqa kösteriñiz, sebebini aytıñız degen ricamızğa kimse qulaq asmadı, kelip er keske “yerge yatıñız” dep ayt-tı ve balalarnı qorquzdılar, – dey o.
Soñradan elinde avtomat tutqan maskalı politsiya hadimleri Rustemovnı kiralağan eviniñ azbarına çıqarıp evni kimden kiralağanını sorağanlar. İşte o yerde onıñ ve ömür arqadaşınıñ telefon ile pasportlarını çekip alğanlar.
Men: “saylâmağa aqqım bar ise, men ketmek istemez edim”, – dedim. O: “böyle bir aqqıñ yoq”, – dedi, – dep qaytara olıp keçkenlerni o.
Rustemovğa telefon açmağa fursat bermegenler, amma belli bir vaqıttan soñ bir adam vesiqalarnı köstergen, o ise işğalclerniñ İİN-niñ hadimi eken. Rustemovnı mikroavtobusqa oturtıp, tanış olmağan bir binağa alıp ketkenler.
Ne qadar rica etsem de, iç bir şey aytmayıp, anda üç-dört saat tuttular. Soñradan pasport ve telefonımnı keri qaytarıp, “sen boşsıñ”, – dediler. İşte, bu qadar. Ne içün, ne sebepten yapıldı, asıl da bir şey añlamadıq. Neticesi şu ki, ailem pek qorqtı. Oğlum hasta, oña telâşlanmaq yasaq, olarğa añlatmağa tırışsam da, bir kapikke almadılar,- dep qoşa o.
